اومدم اینجا یکم از خوده واقعیم بگم ،
تو زندگیم همیشه چاق بودم
تو مجردیم که تپل بودم
اما بعده ۲ تا زایمانم پشت سرهم
رسما چاق شدم .....
همه بهم سرکوفت میزنن ، خانوادم شوخی شوخی سرکوفت میزنن ...
بابام هر موقع میبینتم بهم جدی میگه این چه وضعشه و اینا ....
تو این پنج سال همه جور تلاشی کردم بارها کالری شماری شروع کردم ...که ول کردم هر بار
بوتاکس معده زدم ۵ کیلو فقط کم کرد
کتوژنیک گرفتم تا ده کیلو کم کردم ولی خوب ادامه نداشت و بازم برگشت ....
دیشب یه خانومیو دیدم تو برنامه اسپید دیت ، میگفت از وقتی که چاق شدم دیگه نمیتونم از خونه در بیام ، نمیرم پیش دوستام و فامیل ...
چقد باهاش همزاد پنداری کردم 😔
چون منم همینم با همه قطع رابطه کردم که یوقت منو نبینن ... 😔 درده واقعا
از اونور پرخوری هزار تا عوارض میاره ، مثلا پرخاشگرم میکنه ... بی حال و کسلم میکنه ، جوری که دنبال هیچ هدفی نمیری ....
نگم برات که چه گندی میکشه به زندگیه ادم ...
یادمه سال کنکورم هییییی غذا خوردم از استرس هی بیحال و کسل خابیدم چاق شده بودم ....
که حتی اگه اون پرخوریای عصبیو نمیکردم ، بهتر پای کتابام میشستم و بهتر نتیجه میگرفتم
من نمیدونم باید بلاخره این دوره باطل رو بشکنم ، از این رفتار پرخوریم متنفرم ....
از امروز شروع میکنم ... فروردین تولدمه ... امیدوارم بتونم یه کادو تولد خوب به خودم بدم ، اونم تغییر رفتار تو الگوی خوردنمه ....
الان ۸۶ کیلوام با قد ۱۶۰
تا عید
هی میام میزارم که چقد کم کردم ...
حس میکنم اینبار دیگه تصمیمم جدیه .....
