چه بخواهم و چه نخواهم، خلق شده‌ام، پس همان بهتر که از زندگی لذت ببرم و دیدم را بهتر کنم، هم نسبت به داشته‌هایم و هم نسبت به اطرافیانم!» هیچ انسانی کامل نیست! اصلا حتی خود واژه "کامل" را وقتی برعکس بخوانیم ناقص می‌شود و معنایش را از دست می‌دهد. سختی و مشکلات در زندگی هر انسانی وجود دارد؛ گره‌های زندگی هستند؛ نمی‌شود که نباشد. این خاصیت دنیاست! اصلا شاید سختی و مشکلات، آدم را قوی‌تر و محکم‌تر می‌کنند، مثلا طنابی که گره‌های محکم، بزرگ و بیشتری دارد، نسبت به طنابی که گره‌های سست، کوچک‌تر و کمتری دارد، بهتر می‌توان از آن بالا رفت و به مقصد رسید؛ یا چیز دیگری که سختی و مشکلات بیشتری را تحمل می‌کند ولی ناله نمی‌کند، مثل یک کوه!
📚لطفاً...
قلم ناشناس
