منو دوس پسرم که یه جورایی نامزد حساب میشیم چون یک ساله باهمیم قصدمون ازدواجه و خانواده هامون میدونن و رابطمون زیر نظر خانوادست واسه آشنایی بیشتر اما خانواده اون یکم سخت گیرن،ما دوتا شهر متفاوتیم که از هم دوره، حالا ما تصمیممون رو گرفتیم که ازدواج کنیم خیلی خیلی همو دوس داریم و خیلی تفاهم داریم هم مستقله هم کارمنده 30 سالشه من 24 سالمه.. اما خانواده اون میگن باید دختری که توی شهر خودمون باشه بگیری، چند ماهه داره سعی میکنه راضیشون کنه ولی قبول نمیکنن. خیلی حالم بده😞اون از من حالش بدتره😞 ولی میترسم کم بیاره و نتونه خانوادش رو راضی کنه، به نظرتون ممکنه ولم کنه؟ با اینکه میدونم خیلی دوسم داره حتی از من بیشتر
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
پسر سی ساله ای که اختیارش دست بقیه اس مرد زندگی ازش در نمیاد ها با احترام 😊
دعوا دوست داری؟اما من گزینه مناسبی نیستم چون بحثو ادامه نمیدم در شان من نیست عزیزم 💋 زحمت بکش برو جای دیگه شمشیر بکش 😁شهریارا چه بجا زد فلکت سنگ محک تا تو باشی که طلا خرج مُطلا نکنی ، کاربر خانم 💕 ،اگه غلط املایی داشتم بهم بگو درستشو با سپاس 😁