من تو خانواده ای بزرگ شدم که برای پیشرفت و موفقیتم حاضرن من رو دانشگاه شهر دیگه یا کشور دیگه بفرستن اما الان در شرایط عادی اجازه رفتن سر کوچه رو ندارم.
هیچ دوست صمیمی ندارم و اگر بخوام برم بیرون از خونه باید هزار جور برنامه بچینم و اجازه بگیرم. اونم نه تنها.
یه مدت دیگه قراره مشغول به کار بشم. بنظرتون دیگه کم کم میزارن آزادتر باشم؟چیکار کنم باهام مثل یه آدم بالغ نه یه نوجوون ۱۵ساله رفتار نکنن؟
