من بچگیم خیلی شیطون بودم
ولی دور و بری هام ما این نظر رو داشتن که دختر بچه باید آروم باشه یه گوشه بشینه جیکشم در نیاد
بخاطر همون همیشه منو دعوا میکردن،خوردم میکردن با بچه های خودشون مقایسه ام میکردن
مامانمم دیگه تحت تاثیر اونا قرار گرفته بود باهام بدرفتاری میکرد
همیشه با مامانم میگفتن این بزرگ بشه یه فلان فلان شده ای بشه که نتونی جلوشو بگیری
من الان بزرگ شدم و خیلی سر به راه و بچه های اونها برعکس من و بار ها میگن کاش مثل بچه های ما به تو میرفتن ولی تعریفاشون بخوره تو سرشون و لعنت به همشون
اعتماد به نفسمو ازم گرفتن، هنوز که هنوزه خودمو نسبت به بقیه حقیر تر میبینم ،همش شکست میخورم و عاملش همین آشغالا
نزارید کسی بچه هاتونو اذیت کنه❤️آدم هرچی سرش میاد از کودکیشه