وقتایی که من نیستم مثل لیلی و مجنونن چشمشون به من میوفته دعوا میکنن
وقتایی که اونا خستن و خوابن من اصلا سر صدا نمیکنم و تلوزیون خاموش میکنم. بچه کوچیکه ی خانواده رو هم ساکت نگه میدارم ولی من میخوابم اسپیکر رو زیاد میکننننن ن از خواب بیدار بشم هیچ وقتم نتونستم از دستشون راحت درس بخونم
باهاشون حرف میزنم بی اعتنایی میکنن و اصلا جواب سوالامو نمیدن
فقط باید کارای خونه رو کنم وگرنه باهام دعوا میکنن که این چه وضعشه درصورتی که وسیله و اتاق های خودم کلا مرتبه
چرا اینجوری میکنن. مگه من چکار میکنم🙂بخدا از گل نازک تر بهشون نمیگم درصورتی که همیشه شخصیتمو خُرد کردن