ببینید من یه خواستگار دارم که نمیدونم یعنی واقعاااا نمیدونم چی جوابشو بدم
من تقریبا ۱۹ سالمه و هنوز قصد ادامه تحصیل دارم و اونم تقریبا هر شرایطی که من گفتمو پذیرفته و اخلاقشم خوبه و ادم درست و مطمئنیه و مذهبیه و از من ۵ ، ۶ سال بزرگتره اما خونه و ماشین نداره و کارشم داره کمکم رو به راه میکنه و وضع مالیشونم میشه گفت از خانواده من پایین تره تا حدودی
اما موضوع اینه که من توی خودم نمی بینم و توی دور و بریامم تو این سنا رسم نیست نامزدی و بدیش اینه الان چندین ماهه داریم سعی می کنیم بشناسیمشون و خب ادمای خوبین و از لحاط ظاهریم متوسطن اما همون روز اول که مادرشو دیدم یاده معاونمون افتادم و استرس گرفتم و حس خوبی نداشتم و همچنانم یه جوریم نسبت بهشون و خودشم بخاطر ادب و حیاش پسندیدم و قبول کردم بازم بیان و اینجوریم که توی این چند دفعه رفت و امد قبل ازینکه بیان میگفتم این سری دیگه جواب منفیمو میدم اما وقتی میومدن باز نظرم عوض میشده میگفتم همو بیشتر بشناسیم😭
از طرفیم میترسم رد کنم دیگه نتونم به کسی اعتماد کنم با جامعه الان یا خانواده ام میگن بهرحال هیچ کس گل بی خار نیست و اینا چون ادمای خوبین قبول کن و دلشونو نشکن و این حرفا😔
و بعضیا میگن قبل ۲۰ زوده و شاید کسایی که بعدا میان بهتر باشن
و اگه هدف داری نمیخواد به این چیزا فک کنی و باز بعضیام میگن اگه خوبه نه بهترین موقعس اتفاقا
وای یعنی هر روزم شده فکر کردن سر این موضوع و ازین بیشتر عذاب میکشم که اگه جواب منفی بدم دلشونو بشکنم بعده چند ماه
وای خدا نمیدونم چیکار کنم
بشدت سرگردونم😭
کمکم کنید بگید چی کار کنم
