کل زندگی من شده قول و قرارایی که با خودم میذارم و انجامش نمیدم از فردا دیگه ورزش می کنم، زیاد با گوشی وقت تلف نمی کنم، به خودم بیشتر می رسم، مرتب تر و منظم تر میشم و الی ماشاالله...
اما تا از سرکار برمی گردم خونه همون آش و همون کاسه دوست دارم فقط لم بدم با گوشی سرگرم بشم و بعدم می گیرم می خوابم و عصر بیدار میشم کلی کار نکرده تو خونه و شام و ناهار و علایقی که بهشون نرسیدم و بازم یه روز دیگه میگذره و می خوابم و فردا همون روال قبلی...
نمی دونم چرا انررژی ندارم همیشه غبطه آدمای پرتلاش رو می خورم آدمای باانگیزه و بابرنامه...
