سلام
درمورد کلاس ها که از صبح تا عصر درگیریم
چون برنامه ۱۷ هفته ایی رو در ۱۳ یا نهایت ۱۴ هفته باید تمام کنیم کلاس های جبرانی هم داریم که برنامه رو فشرده تر می کنه و متاسفانه آموزش دانشکده ما اصلاا راه نمیاد که بخوایم تعداد جلسات رو کم کنیم یا کلاسی رو بپیچونیم
همه دانشگاه ها لزوما اینجور نیستن مثلا خرم آباد خیلی آسون می گیرن درحدی که هفته های آخر رو پیش اومده مجازی کنن به دانشجوهاشون بگن کلا نیاید.
شغل دانشجویی هم می شه داشت نشد نداره ولی خب برنامه ریزی دقیق می طلبه و انتظار نداشته باش وقت زیادی رو بتونی صرف کار دانشجویی کنی تا بتونی درآمد آنچنانی داشته باشی
من مدتی کار جزوه نویسی انجام می دادم بهم فشار اومد حقیقتش.
درمورد تلنبار نشدن درسا لازمه اش اینه که از تایم های پرتی که تو خود دانشگاه داریم مثلا اون ۲،۳ ساعت هایی که نه کلاس داریم نه صرفمون می کنه برگردیم خوابگاه استفاده کنیم؛چون تایم زیادی رو تو دانشگاه صرف می کنیم و وقتی از دانشگاه برمی گردیم خسته کلاس ها هستیم و شاید نتونیم خیلی از تایم بعد دانشگاه بهره ببریم.آخر هفته ها هم که باید درکنار استراحت برنامه ای واسه پیش بردن دروس باشه حتما
در آخر هم البته هرجور بخونیم باز هیچ درسی رو نمی رسیم یه دور کامل بزنیم و این کاملا طبیعیه اگر اینجور نباشه عجیبه😂😂
بعد از تمام این ها دوران دانشجویی باز هم برای من دوران شیرینیه
درسته به قسمت های دارک رشته ام اشاره کردم اما برای من به شخصه دورانی هست که مطمئنم بعدها دلتنگش خواهم شد
از من می پرسی می گم هرچه زودتر دانشجو شدن رو تجربه کن این بهترین گزینه اس
بعد می بینی انقدر ها هم که فکر می کردی بد نیست
حتما نیازی نیست دکتری بخونی تا آدم شادی باشی
بین دوستانم که تصمیم گرفتن دیگه پشت کنکور نمونن دارم می بینم این قضیه رو😁
باز همه چیز به خودت بستگی داره ببین دلت چی می گه