از روزی که اومدم دانشگاه کلی بدو بدو داشتم اینور و اونور 😁 از همون اول با چند نفر آشنا شدم که تو این چند ماه زندگیمو عوض کردن ،به خصوص اون چند ماه آخر ،اونقدری تاثیر داشتن روم که من افسرده رو تبدیل به آدمی کردن که برخلاف همیشه این مدت زندگی مفید تری داشتم ...
بزرگترین و بهترین مسیری که داشتم تا الان مسیر المپیاد دانشجویی بود ،سال اول رو نصفه رفتم و کارم تمام شد به عنوان یه تجربه ولی پی اش شد آشنایی با آدمای خفنی که دلم میخواست مثلشون باشم یا پیدا کردن آدمایی شبیه خودم ...با یکی دیگه از بچه ها امروز دوستی قشنگی بینمون شکل گرفت و از دو دانشکده ی مختلفیم ولی با این حال کلی مسیر مشترک داشتیم ...
همیشه خوشم میومد از این مسیر ولی فکر نمیکردم اینقدر قشنگ باشه ...ناقص اومدم جلو فعلا ...فقط صرف تجربه ...حق میدم به خودم که اینقدر دو دل بودم ...هم سخته هم شیرین هم تلاش بیشتری میخواد ...
میگن در پی هر سختی ،یه چیز قشنگی هم هست همیناست دیگه ...آشنایی با آدمایی که باعث میشن تلاش کنی از سطحی که هستی بری بالاتر و بالاتر و آرزوهات خیلی بزرگ و بزرگتر بشه ...چقدر زیاد دارن میشن این جور آدما برام ...
تو این دنیای تیره و تار کلی چیز خوبم هست که ما نمیبینیم و نا سپاسیم ...
