بچه ها ما ۶ماهه اومدیم خونه خودمون از دوران آشنایی همسرم همیشه میگفت دوس دارم پسر دار شم و به عشق امام حسین اسمشو بذارم حسین همیشه میگفت من مطمنم بچه اولمون پسره و باید اسمش حسین باشه اوایل من فک میکردم در حد یه علاقه ساده است و انقد جدی نیس ولی بعد ها دیدم نه واقعا خیلی مصره رو این اسم و منم تا به اون لحظه اصن نظری راجبش نداده بودم همش میگفتم بذار ببینیم اصن بچمون پسر میشه یا دختر بعد از الا براش اسم انتخاب کن بعد ک دیدم این فک میکنه منم موافقم بهش گفتم اگه من اسم حسین و دوس نداشته باشم چی. خیلییی مظلومانه و خواهشانه گفت ازت خواااهش میکنم این تنها خواسته من از توعه. خلاصه الان ک شیش ماهه اومدیم خونه خودمون هر موقع حرف از بچه میشه حرفش همینه. حالا من اصلا از اسم حسین بدم نمیادا ولی دیگه دوس ندارم رو بچه خودم این اسم و بذارم دلم میخواد یه اسم با معنی باشه و اسمی ک بشه اگه دختر دار شدم به اسم خواهرش بیاد نظرم اینه نمیشه مثلا اسم پسرتو بذاری حسین اسم دخترتو بذاری همراز هیچ تفاهمی باهم ندارن حالا شما بودید چیکار میکردید