من یادمه دقیقا
یه عصر پاییزی بود،یه چرت ظهرانه زده بودم و من معمولا بعد چرت ظهر مثل هاپو میشم و خیلی بی حوصله میشم
خلاصه که یه ضد آفتاب و رژ زده بودم فقط و لباسمم یه شومیز کتان یاسی بود با یه شلوار جین سورمه ای تیره
و کتونی سفید ساده و شالمم مشکی
و در بی حوصله ترین حالت ممکن لباسامو انتخاب کردم و از خونه رفتم بیرون،غافل از اینکه قراره چه بلایی سرم بیاد :)
از اون موقع ۳ سال گذشته،باورم نمیشه،حسم بهش مثل روز اوله
من مشکی
اون خاکی
من با بد ترین تیپ ممکن بود
روز ولنتاین بود از شانسم داشت بارون میومد لباس فرم سورمه ای تنم بود با یه کت چارخونه و بدون هیچ آرایشی
خیلی یهویی دیدمش
یه صلوات میفرستید عشقمون 2 طرفه بشه؟
مانتو ابی نفتی شال مشکی شلوار لی کتونی مشکی.
اتفاقا غروب زمستون بود یا پاییز ولی یادمه هوازود تاریک میشد
من مانتو آبی کاربنی
شلوار مشکی
مقنعه مشکی
با قیافه داغون 😂
۲ سال و نیم میگذره
یه شومیز سفید و شلوار مشکی پوشیده بودم اونم تیپ مشکی زنده بود اومده بود خونمون
دامن پلیسه قرمز و بلوز قرمز ....
خیلی دوست داشت این دو تا لباسام .....
اگه ی کم ناراحت بود میرفتم باز میپوشیدمش ... میخندید ازته دل
16 سال گذشته اون تیشرت سفید و ابی منم لباس فرم سرکار، جناب گرمتون نیست ماشین همراهتونه میخایین مسافتی تا....... برین؟ نه ماشین ندارم، اوه چ بد موفق باشین
دو ساعت بعد دوباره اومد و ادامه ماجرا
الان اون رو تخت داره زار میزنه منم تو گوشی خسته شدم از زندگی ولی یاداوری اون روزام خونه توی رگامه
اولین بار که دیدمش از بیمارستان اومده بودم خسته
مقنعه و کاپشن مشکی و شلوار مشکی و کفش سفید
با کوله و چند تا کتاب تو دستم
البته منو ندید پس تیپم خیلیم مهم نبوده اون روز😂
