سلام. من یه خانم ۳۷ساله ام که چندین ساله جداشدم پسرم شش سال پیش خودم بزرگ شده و یک سال و نیمه که رفته پیش پدرش خانه مادربزرگش زندگی میکنه. متاسفانه اینا آدم نیستن و رسیدگی که باید به بچه نمیکنن و بچه ضعیف مونده . پدره هر سری خیلی اذیت و آزار میرسونه و حتی نمیزاره من برای پسرم کاری بکنم که رشد و پیشرفت کنه و الان که دغدغه خرج مدرسه واینا نداره خیلی کارها میتونم براش بکنم ولی مرده نمیزاره. دلم میخواد پسرم را بگیرم و از شهرم برم بیرون و دیگه هرگز سر وکارم با اینها نباشه . تو ذهنمه که برم تهران میدونم خیلی سخته بی کس و کار با یه بچه . ولی پیش خودم میگم آخرش دیگه میدونم کسی نیست و مجبور به پیشرفت میشم. درضمن خانواده حامی وخوبی اصلا ندارم و خیلی اذیت و آزار از سمتشون شدم واینها هم تو شهر خودمون هستن. میخوام بدونم کیا هستن که از شهرشون بایه بچه تنها رفتن تهران برای زندگی
درامد داری؟
نیازی به نظرسنجی نیست. هر کاری که میدونی لازمه برای آینده بچت انجام بده مطمئن باش خدا هم کمکت میکنه
به سختی بعدش فکر کن
اجاره خونه بالاست تو تهران .بچه رپ که نمیشه تنها بذاری خونه باید جایی که مطمئن هست بذاریش که اونم هزینه داره شاید مجبور شی ۲شیفت کار کنی. که اینجوری باز کمتر میتونی بت بچه وقت بگذرونی پ هردو اذیت میشید
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
