به نام خدا
پیش نیازها ، مسئولیت پذیری
✅ یکی از مسائل و دغدغه های مشترک این روزهای خیلی از مادرها، مشکلات مشق نوشتن و مسئولیت پذیری در مورد تکالیف هست که قبلاً در موردش در #شروع_مدرسه( توصیه میکنم حتما مطالعه کنید) زیاد نوشتیم. ولی مسئله غالب در بین مادرانی که این مشکلات را دارند این است که کودک اصلا شرایط خوب مشق نوشتن را ندارد، شرایط مسئولیت پذیری را ندارد و مادر میخواهد با فشار او را مجبور کند، که نتیجه ای جز تخریب رابطه والدفرزندی ندارد.
✅ مثلاً مادر میگوید: مشق نمی نویسد، یک خط می نویسد می رود، میگوید خسته ام، نمی تواند تمرکز کند و...
✔️ سوال من از مادر: قبل از ورود به مدرسه چقدر تلویزیون میدید؟
➖ خیلی
✔️الان چی؟ از مدرسه که می آید خیلی
این کودک اگر مشق بنویسد جای تعجب دارد!!!😔
مادر: خوب الان چه کنم؟
✔️حداقل رابطه والدفرزندی را برای چیزی که کودک شرایطش را ندارد خراب نکنید، خودتان اشتباهات گذشته را جبران کنید و به کودک فرصت تغییر دهید.
➖مادر: دوست دارد مشق بنویسد اما دستش زود خسته می شود
✔️ سوال من: چقدر بازیهای دست‌ورزی داشته؟
➖گاهی کوچکتر که بود.
✔️چقدر در کارهای آشپزخانه سهیم بوده؟
➖خیلی کم، چون من خیلی حساسم
✔️میوه اش را خودش پوست می گیرد؟
➖ نه
✔️چقدر با قیچی کار کرده؟
➖کم چون ریخت و پاش داشت.
این کودک اگر دستش خسته نشود جای تعجب دارد.😢
✅ پس پاسخ مشترک به این سوال پر تکرار مادران، اگر کودک شرایط و پیش نیازهای خوب مشق نوشتن که دقت، تمرکز و توجه و عضلات ریز دست قوی و قوی بودن حواس پنجگانه می باشد را در شش سال اول بدست نیاورده، فشار و زور و تهدید و تنبیه هیچ اثری ندارد. علت باید برطرف شود. مثل اینکه شما به یک انسان نابینا تحمیل کنید که باید ببینی! وقتی شرایط دیدن که چشمان بینا هست را ندارد چگونه ببیند !!! حالا هر چقدر هم که میخواهید تهدیدش کنید، تنبیهش کنید، از علایقش محرومش کنید او نمی تواند ببیند چون چشم سالمی ندارد.
➖پس چه کنیم؟
🔴 توجه و تمرکز کودک را با کاهش دیدن تلویزیون و انجام بازیهای دقت دیداری و شنیداری بالا ببرید. عضلات ظریف دست کودک را تقویت کنید. به کودک فرصت بدهید. در کنار او باشید نه در مقابل او.
✅ مسئله دوم که در مورد مسئولیت پذیری بسیار مورد سؤال هست. متاسفانه اکثرا والدین مسئولیت پذیری را فقط در جمع کردن وسایل و نوشتن تکالیف و مشابه آن می دانند. اما باید بدانیم، از همان روزی که کودک هر فعالیتی را می تواند با کیفیت مناسب سن خودش انجام دهد و ما نمی‌گذاریم و اجازه نمی دهیم، در واقع از او سلب مسئولیت کرده و مسئولیت پذیری را در وجود فرزندمان کمرنگ می کنیم. کودک باید مسئولیت هر کاری را که توانایی انجام آن را دارد بر عهده بگیرد.
روزی که می تواند چهار دست و پا از پله ها بالا رود و ما او را به بهانه کثیف شدن بغل می کنیم. روزی که می تواند جورابش را لنگه به لنگه بپوشد و اجازه نمی دهیم. روزی که می تواند وسایلش را در کمد کپه کند و ما خودمان مرتب میکنیم، زمانی که میتواند غذایش را با دست بخورد و بر سر و صورت و لباسش بمالد و ما لقمه را در دهانش میگذاریم به فرزندمان این پیغام را می دهیم که من مسئولیت کارهای تو را قبول میکنم، پس تو هیچ مسئولیتی نداری، آن وقت این کودک به مدرسه می رود به یکباره به او می گوییم خودت باید مشق بنویسی!!! در حالیکه در هر کاری از او سلب مسئولیت کردیم.
✅ پس در این مورد هم اگر خطا داشتیم باید به جای تخریب رابطه والدفرزندی با صبوری کامل با تغییر رفتار خودمان به کودک فرصت جبران بدهیم.
#مسئولیت_پذیری
#پیش_نیازها
✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈
کانالشون ایتا هست سرچ کنید مادرانه های مشترک
