ب خودم میگم فک کن تا چن سال دگ شاید ۱۰ سال شاید ۵۰ سال دیگ که بگذره(زمانم ک مث برق باد میگذرخ) شاید اون طرف بمیره !شایدم خودت !بعدش ک تو رو توی خاک بزارن هیچکی دیگ ب اون صورت تو رو یادش نمیاد .و وقتی ۱۰۰ سال دیگ بگذره اون آدما هم رفتن و دیگ در آینده آدمی نیس ک تو رو بشناسه ک حتی بخاد سر خاکت بیاد
از هر ۱۰۰ سال هم قبر ها رو خراب میکنن بعضی جاها پس اثری از تو نمیمونه
بنابر این فکر های منفی رو از خودت دور کن
نگو وای آبروم فلان جا رف نگو وای مردم راجم چی فکر میکنن
عزیزم آخه نمیشه که ادم تا زندست باید زندگی کنه بین همین مردم یه عده ای کلا از حسادت دشمن میشن باهات و میخوان تورو بین مردم بد جلوه بدن مثلا برات حرف درست میکنن تا اعتبارتو پیش همه خراب کنن متاسفانه ما مجبوریم که از حق خودمون دفاع کنیم مجبوریم حرف مردمو مهم بدونیم
میدونه سخته بخصوص وقتی آبروی آدم میره
ولی تو فکرشو بکن ۱۰۰ سال دیگ معلوم نیس قبرت کجا هست !
کسی نمیگه وای ی آدمی بود فلان زجر رو کشید. چقدر زحمت کشید .چقدر حرص خورد
این موضوع باعث میشه آدم بفهمه ک چقدر زندگی عجیب و سخته
