داشتم تو سن سی سالگیم راحت زندگیمو میکردم،ب اصرار یه پسر ک ول کنم نبود پیشنهادشو قبول کردم،از تمام کارام گزارش میخاس و میگفت ازبس عاشقتم باید باخبر باشم و همش دعوا داشتیم،بهم تهمت خیانت میزد،از همه بدتر بهم دس زد😞😞منم تمومش کردم و نزاشتم بیاد خاستگاریم با وجود اینک ب خانوادش گفت...
الان حالم از خودم و از زندگیم بهم میخوره افسرده شدم
دیگه شوق ندارم چیکار کنم😔😔😔
ایییش
دختر این یه تجربه بود درسته تلخ اما عاقل ترت کرد که مردم رو بهتر بشناسی باور کن کسی که عاشق تو هست حسود نیست اینقدر عاشقته که نمی تونه یه قطره اشکت رو تحمل کنه
با همین زمین خوردنا راه رفتن درست رو یاد می گیری
عزیزم من هیچ پسری رو تو زندگیم راه نمیدادم،ک این چن بار بهم تهمت خیانت زد،از اینش میسوزم میگم شاید شخصیتم اینجور دیده میشه
چون ب بدنم دست زد خیلی ناراحتم
حتی رو ندارم توبه کنم😞😞از خدا خجالت میکشم حتی
یه چنین فردی ک منو خیانت کار میدونس میخاس خاستگاریمم بیاد،مگ میشد با هم چین فردی ک منو باور نداشت ازدواج کنم؟
اگ نصف روز باهاش قهر میکردم تهمت خیانت میزد بهم
آفرین بهت که شجاعت رد کردنش رو داشتی
خدا هم توبه پذیره تو هدفت یه رابطه درست بوده
می دونم تجربه بدی بود ولی عیب رو از خودت ندون و یه آدم عوضی لیاقت اینو نداره که باعث ناراحتیت بشه
برگرد به خودت و خودتت رو دوست داشته باش اینقدر که بفهمی عشق چیه بعد مدتی می بینی راحت فرق یه ادم عاشق با یه عقده ای رو درک می کنی
فقط سعی کن به خودت حقیقت رو بگی که طرف یه عقده ای بود از طرد شدن می ترسید و با متهم کردن تو به یه گناه زشت سعی می کرد به خودش ثابت کنه بیمار نیست !
