پدر بزرگم بازاری بود ثروتمند و متشخص حاجی بود و برو بیایی داشت

اینو یکی از دوستانم برام تعریف کرد

منم خودم نوشتم میخوام ببینید قلمم خوبه؟؟

به دل میشینه و ایرادش چیه

۲/ تا اینکه تصمیم گرفت ازدواج کند انهم با چه کسی ؟ خواهر یکی از دوست های معتادش..

همه مخالف بودند ..خانواده ان دختر نه ادم حسابی بودند نه مثل بقیه خانواده هایی که با انها وصلت کرده بودند اسم و رسم دار..

عمو خانه را ترک کرد و سال بعد زمانی برگشت که زنش پا به ماه بود

اقاجان کمی کوتاه امده بود و به قول خودش برای حفظ ابرو زیر پر و بالشان را گرفت ..خانه کوچک ، اسبابی کم ، و مقرری ماهانه ای در حد بخور و نمیر

دوستم برام تعریف کرد

اما نه به ایم طول و تفصیل

من خودم با ایده از حرفای اون نوشتم

دخترعمو که دنیا امد نه جشنی برپا شد نه عقیقی برایش کردند

فقط اذانی در گوشش خوانده شد و اسمش شد رویا

سالها میگذشت و عمو همچنان معتاد و زنش همان ادم بیخیال

نه در عروسی های فامیل جایی داشتند نه در مراسمات

اخر مایه ی ننگ بودند...

سالی چند بار بیشتر انها را نمیدیدیم ..انهم با اکراه..

/ رویا در این تنهایی و سکوت بزرگ شد ، کسی اورا نمیدید ، برای کسی مهم نبود و کسی به او  توجه نمیکرد

نه خوارکش مثل ما بود نه لباسش

انگار تافته جدا بافته ای بود که به میان ما افتاده بود

اگر بازیش میدادیم ، بازی میکرد اگر بازیش نمیدادیم در سکوت نگاه میکرد ..حتی اگر زمین میخورد یا به گریه می افتاد دلسوزی نداشت که بلندش کند..

اقاجان و خانم جان هم با او مثل بقیه نوه ها رفتار نمیکردند

از این اسم و رسم خانوادگی فقط یک فامیلی  را به ارث برده بود

اما من همیشه دوس داشتم او را ببینم....