امروز مثل روز قبل بعد کار
ناخواسته زدم توو بندر فرار
غروب توو بغض مثل بچگیام
وقتی نگام میرسید به آخر قطار
کشتیا اومدن و رفتن
ولی کشتی من نمیندازه لنگر
توو کدوم اقیانوس پنهونه
میون کدوم آبها زندونه
دوباره رفتم دوباره از رو
انداختم زیر اندازه پاره رو
بلندی بوق آخرین کشتی
بیدار کرد توو آسمون اولین ستاره رو
که روشن شد آسمون لاغر
یه کم معنی داد بی انتظار یاور و
ریشه اعتصاب آب کرده بود
شاید که فراموش کرده بود انتظار ساقه رو
تو نیستی آبم گِلیه
آفتابم گِلیه
بیداریم روزا خواب تلخیه
نیستی تموم خوابم گلیه
کودکی نابم گلیه
دستای سابیده به تابم گلیه
نفسم و راحت میدزدن اما
نیستی صدای هاپ هاپم گلیه
اقیانوسم مُرد کشتی کجایی
بندرم بازار فروش کلک شد
رُخ نشون بده د لعنتی چوبت
ترکه ی شب شد ، باورم فلک شد
اگه نیای امشب وسط دریا
با اینکه سرده میلرزه دستام
اقیانوسم مُرد کشتی کجایی
آهنگ سورنا
