اگر بیای و از زبون کسی دیگه بگی میگه طرف نشناخته یا اون دیگه چقدر خوله که تو رو خوب میدونه یا دانا میدونه یا هرچی دیگه
کلا میخوان خودشون رو بالا بکشن و زن زیر دست باشه
اوف اوف بر تمام مردها
شش سال فعلا شروع کاره عزیزم
برای مشکلت برو روانکاوی شو ببین ریشه این مشکل کجاست
انسان برای بقا توی اجتماع الان، احتیاج به زیبایی انچنان نداره. مخصوصا اگه پارتنر و شوهر داشته باشه.
برای زندگی نرمال روی این سیاره، احتیاج به یه فیزیک معمولی داریم(اگه کارمون جلوی دوربین نیست و بازیگر و مدل نیستیم) به چهره و ظاهری احتیاج داریم که انقدر عجیب غریب نباشه که بقیه ازش حالشون بد بشه یا عجیب نگاهمون کنن یا با انگشت به همدیگه نشونمون بدن.
اگه ظاهر شما جوریه که از عجیبی و نازیبایی زیاد، باعث جلب توجه نمیشه، پس دیگه قضیه ظاهر رو ول کنید و تو زمینه های دیگه خودتونو ارتقا بدین
عزیزم کسی به یه ورشم نیست مردا چه فگری میکنن .اونی که دوست داشته باشه دندونای زردتم واسش واسش قشنگه ..گیر ادم اشتباه افتاید بهونه الکی نیارید
ولی بنظرم ته سیاست اینه ک چیزی ک توش خیلی زیبا یا حرفه ای یا هر صفت خوب دیکه ای رو نیستی تو چشم شوهرت زیبا بنشونی
اینطوری ک تعریفو واسه دل خودت بکن اول،بشین جلو اینه قربون صدقه خودت برو،عاااااشق خودت باش،تو چشم خودت زیباترررین باش
از زبون بقیه هم تعریفارو بگو حتما
کم کم اقاهه هم باورش میشه ک عجب زن جذاب و خفنی گرفته
کسی که دوستت داشته باشه، از اینکه خودت رو توهمی نشون بدی و از دندونای زردت تعریف کنی پیشش، خوشش نمیاد و حس احمق فرض شدن بهش دست میده
یه سری چیزا تو کل جهان امروز ما، ایراد به حساب میان. این ایرادها رو نه ازشون پیش پارتنر باید تعریف و تمجید کرد، نه باید ازشون بد گفت و بولدشون کرد
یه سری از خصوصیات ظاهری ادما average هستن. وسط هستن. نه زشتن و نه زیبا. اینجور چیزا رو میشه روشون مانور داد و کم کم زیبا جلوهشون داد برا همسر
ولی نقص ها رو بهتره که ریسک نکنیم براشون
مثلا فک کن چشمای من انحراف شدید داره. نباید بیام از زیبایی چشمهام پیش پارتنرم تعریف کنم.
ولی فرض کن چشمهای من معمولیه و زیبایی خاصی نداره. میتونم بگم: فلانی بهم گفت چقدر خط چشمت خوشگله و به فرم چشات میاد. فلانی گفت چقدر سایه ای که زدی به فرم پلک هات میاد. یا مثلا: ارایشگر بهم گفت خوش به حالت، چون هر مدل ارایشی به فرم چشمای تو میاد
