کسایی که راه دور ازدواج کردید بیایید

بعد ک بچه دار شی خیلی به کمک نیاز داری ولی کسی رو نداری

اگر دوستش داری و خوبه حرفی نمی‌مونه بعدا نیایید سر می زنی درکل این شما هستید که باید تصمیم بگیری ببینی روحیش را داری

من راه دورم سختیای خودشو داره خصوصا زمانی که بچه دار شی احتیاج ب کمک خونوادت داری

خوبه اگه خودت مشکلی نداشته باشی 

من و مامانم هردو تهرانیم ولی یکی شرق یکی غرب یک ساعت فاصلمونه از وقتی بچه دار شدم ۴ ساله فلجم رسما هیچ جا نمیتونم چون کسی نیس نگهش داره

خوبی ها و سختی هاش بنویس ببین کدوم یکی بیشتر

من خودم راه دور هستم

۱۴ساعت فاصله بین من وخانواده م

خب کار همسرم جوری نیست که مرتب بتونم بیام دیدن خانواده

تو تفریحاشون نیستم

همسرم موقعایی که سرکار بود تنها بودم اگه نزدیک بودم میرفتم یه موقعایی خونه پدرمادرم تنها نبودم

چند بار تجربه اشنایی با دوست داشتم ولی اخلاق شون پسندم نبود و دیگه پیش نیومد

یکی همکارم بود و دیگری خانم همکار همسرم

محیط برام ناآشناست زیاد جایی بلد نیستم 

بچه دار شم کسی نیست کمکم کنه

ولی خانواده همسرم هم همشهری پدرومادرم اتد

اگه کلا اینجا ازدواج میکردم این مسائلم بود

خب شوهرم کمتر متوجه میشد غریبی،چیه

یه عمر بین شون غریب بودم ،شوهرم میتونست مرتب خانواده ش ببین من نه 

دیگه برگشتنی به شهر خودم وجود نداشت ودر دوره سالمندی پدرمادرم به فرض حیات خودم کنارشون نبودم وکمکی ازم برنمیومد.

الان تمام دلخوشیم این که چند سال دیگه برگردم شهر خودمون