2777
2789

من 29سالمه تازه طلاق گرفتم و از نظر مالی حامی ندارم خودم کارمیکنم و مهریه هم نگرفتم درحد یه خونه البته رهن و اجاره بدم و سایل خون بگیرم دارم دلیل خونهگرفتنم نبود آرامش و خانواده مه که حس خوبی ازشون نمیگیرم جدیدا هم همش حالت تهوع دارم وسردرد وبیحالی و ناراحت از تبعیض‌های خانوادم والبته همش تنش دارم به نظرتون با مستقل شدن میتونم به آرامش برسم

شرایط ی خرده سختتر میشه با مستقل شدن همش استرس اجاره و خیلی چیزای دیگه

آقا هستم      محمود درویش میگه که :منو ببر توی اون حالی که قبل از تو بودم این طوری منصفانه تره           

بچه‌ها، دیروز داشتم از تعجب شاخ درمیاوردم

جاریمو دیدم، انقدر لاغر و خوشگل شده بود که اصلا نشناختمش؟!

گفتش با اپلیکیشن زیره لاغر شده ، همه چی می‌خوره ولی به اندازه ای که بهش میگه

منم سریع نصب کردم، تازه تخفیف هم داشتن شما هم همین سریع نصب کنید.

آره مستقل شو.

ببین یه خونه کوچیک اجاره کن که زیاد پولت برا رهن و اجاره هدر نره.

با خانواده هم در حد هفته ای یکبار دیدار داشته باش.


دختر همسایه ما همین کارو کرد. با دوستاش خونه مجردی گرفت هفته ای یکبار میاد پیش خانوادش مهمانی.

یا رب تو چنان کن که پریشان نشوم/ محتاج برادران و خویشان نشوم/ بی منت خلق خود مرا روزی ده/ تا از در تو بر در ایشان نشوم

من جای شما باشم حتنا مستقل میشدم. بنظرمن ادم تو سن سی سالگی نیاز به استقلال داره ، بخصوص بعد از طلاق چون شما طعم استقلال رو چشیدید. البته برای شروع خونه ارزون و کوچیک بگیرید تا مشکلات مالی پیدا نکنید.

خب اینجا هم واقعا سلامت روان ندارم

کاملا میتونم درک کنم که چی میگید چون خودمم همین مشکل رو دارم ولی به دردسرهای بعدش نمی ارزه ولی اگه بتونی ی خونه رهن کنی اینطوری خوبه ولی اجاره دادن نه 

آقا هستم      محمود درویش میگه که :منو ببر توی اون حالی که قبل از تو بودم این طوری منصفانه تره           
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2790
2778
2791
2779
2792
پربازدیدترین تاپیک های امروز