یه چیزی راجب طلاق که بهتره بدونین

کاش مامان بابای من طلاق گرفته بودن با دعواهای دائمی شون مارو نابود کردن

دقیقا

حق با شماست برای بچه ها نباید درد دل کرد نباید سرشون منت گذاشت ولی رها کردنشون هم خیلی بده البته بستگی به سنشون داره اما همیشه یه خلا داره این بچه

من که بخاطر خودم موندم این‌جا آرامش بیشتری دارم تا خونه پدرمادرم 

درصورتی میتونن بگن به خاطر تو موندم که دیگه هرچی هست رو بپذیرند غر نزنن  داد نزنن  دعوا نکنند  تنش نکنند 

من که نه خونه پدر آسایش دارم نه خونه خودم فقط مجبورم زندگی کنم

شاید حرفام به تاپیک ربط نداشته باشه 

ولی کاشکی روند طلاق مثل هر جای دیگه بود

راحت بچه رو میبرن روانشناس 

خودشونم میرن 

به تفاهم کامل نرسن جدا میشن 

تو اموالی که بدست اومده تو اون چندسال شریک میشن 

تازه بعد طلاقشونم گارد نمیگیرن 

پنهان نمیشن 

ایران چی؟

طلاقت نمیدم و بدم بچه رو میگیرم 

مهریه نداری ببخش بچه رو ببر

چیزی گیرت نمیاد مگه از خونه بابات اوردی 

میشینی بچه بزرگ کنی که بعدا بگه میخواستی نمیونی 

همون طلاق بدون مهریه بهتره 

خواهرم یه دختر داره ، شوهرش خیلی خوبه ها ولی یه وقتایی شاید سالی یه بار الکی بحث میکنه 

یه بار به خواهرم گفت دخترو اماده کن ببرم خونه مادرم 

خواهرمم امادش کرد دو دست لباس هم داد و 

شوهرش بردش 

دو ساعت طول نکشید آ 

مادرش گفت من نگه نمیدارم 

خواهرش گفت اگه میخواستم که طلاق نمیگرفتم  بخاطر نیوردن بچه 

داداشاش متاهلن گفتن جاش پیش مادرشه 

اخرش اوردش خونه 😐😐😐

زندگی تو ایران خیلی عجیب ترینه 

بنظرم به هیچ وجه نباید بچه رو رها کرد البته بعدشم نباید سرش منت گذاشت 

دو روز پیش بیمارستان بودم یه پیرمرد ناتوان با یه بچه با صورت خونی اومدا بود اونجا و اصلا نمی دونست چیکار باید بکنا یه خانم میانسالم باهاشون بود ازش پرسیدم چیشده مامانش کجاست گفت مامانش طلاق گرفته باباشم معلوم نیس کجاس تو کوچه خورده زمین بابا بزرگش آورد اینجا منم همسایه شونم اومدم که پیشش باشم 

دلم واسه بچه کباب شد😔

شوهر من بددله باید حتما یکی باهام باشه اگه خودم بچه داشته باشم دیگه لازم نیست به کسی رو بندازم باهم همه جا میریم