۲۳ سالمه و هم دانشجو ام و هم شاغل.
تا حالا خواستگار یا پارتنر نداشتم و نگرانم که زمانم داره تموم میشه و سنم داره میره بالا.
بخاطر روحیه لطیف و احساساتی که دارم خیلی دوست دارم که یکی رو تو زندگیم داشته باشم. و براش تلاش هم کردم یعنی رفتم جلو و به یکی گفتم دوستش دارم ولی بازم جور نشده.
کسی بوده که تو سن های بالاتر مثلا ۲۹ ۳۰ازدواج کرده باشه؟ چجوری با این تنهایی دوران مجردیتون زندگی کردید؟
چیکار کنم که بتونم یه رابطه موفق پیدا کنم؟ یا اگه نتونستم پیدا کنم با تنهایی کنار بیام.
آیا واقعا خیلی دیر شده؟