چند وقت پیش یه ماموریت برا همسرم پیش اومد که باید می‌رفت یه شهر دیگه برای چند روز منم همراهش رفتم ولی پسرمو نتونستیم ببریم گذاشتمش پیش مامانم چون اونجا خیلی راحته قرار شد اگه تماس گرفتن یه روزم بره پیش اون مادر بزرگش ولی بهش گفتم شب نمونه و برگرده به خاطر یکسری مسایلی که داره ،بعد دوروز زنگ زدن بردنش در صورتی که از همون صبحش تمایلی به رفتن نداشته و بالاخره بردنش بعد از ظهر گفته می‌خوام برگردم و ...نداشتن عموش گفته باید شب بمونی دیگه بچم گریه کرده و دعواش کردن و ....بماند خدا بهتر می‌دونه و بالاخره برشگردوندن
من همون موقع تصویری زنگ زدم که دیدم بچم پر بغض و کلی هم گریه کرده همون شبونه راه افتادم بماند چقدر بحث کردیم و....
بعدم که گله کردیم کسی زیر بار نرفت که هیچ به بچم هم محل نداشتن
حالا عموش یه تصادف جزیی کرده و بستری عقلم میگه برو چون بعدا کلی نیش و کنایه میزنند و زندگی رو برام زهر میکنن و منم که بی زبون آخرش من مقصر میشم ولی دلم رازی نمیشه برم🥲
چیکار کنم
