طولانیه ولی ممنون میشم بخونید
من مادرم دو ماه پیش فوت کرد یکسال سرطان داشت
چند ماه اخر دیگه نمیتونست وار کنه من همه کار میکردم
گاهی هم دوست مامانم یه غذایی درست میکرد من ۲۳ سالمه و دانشجو هستم این ترم ترم اخرم
خیلی دست تنهام از صبح بیدار میشم تا شب فقط تو اشپزخونه ام به هیچ کار شخصی نمیرسم افسرده شدم از یه طرف روانشناس بهم گفت کار هایی که دوست داری بکن که سوگ رو بهتر بگذرونی و روحیه ت بهتر بشه ولی از طرفی من کل روز درگیر غذا درست کردن و ظرف شستنم
برادرمم هیچ کمکی نمیکنه مادر خدابیامرزم هیچ وقت بهش کار نمیداد اینم کلا تنبل بار اومده یه بار گفتم میای پیاز خرد کنی کارم سریع تر بشه گفت حالا اول بقیه چیزاشو بپز من بعدا بیام پیاز خرد کنم سر بازی انلاین با دوستاش بود من گفتم پیاز اول باید سرخ بشه نمیشه که اخرش خودم رفتم خرد کردم دیگه هم ازش چیزی نخواستم چون میشناسمش همش میگه بعدا بعدا بعدا
واقعا یه کتاب نمیتونم بخونم میخوام زبان بخونم وقت نمیکنم حموم به زور وقت میکنم برم تمام دغدغه م شده شام و ناهار خسته شدم واقعا چیکار کنم اگه میتونید راهی بهم بگید ممنون میشم مادرم وقتی بود من کمکش میکردم وار های خونه دو تایی پیش میرفت الان واقعا وقت نفس کشیدن ندارم همسن و سالام اینقد برنامه برای زندگیشون دارن زبان میخونن سر کار میرن فیلم میبینن کتاب میخونن ..
من هم غم مادرم به دلم موند هم این فشار هایی که الان رومه تاره باز پدربزرگم پدر مامانم اومده به بابام گفت دخترت خونه اداره کن نیست چون فهمید من پنج صبح پا نمیشم نه و ده صبح پا میشم میگه باید پنج بیدار بشی خونه دادی کنی وگرنه خونه ادار کن نیستی
