من وشوهرم شاغلیم با هم کار میکنیم، ولخرجیم نمیکنیم، نه سفری نه لباس خوبی نه مهمونی نه خرید اضافه، همه پولمون میره برای رهن و اجاره خونه و خرج ماشین و نیازهای اولیه، سوم ماه پولامون تموم میشه،چهارتا تیکه وسیله معمولی داریم اونم قسطی خریدیم، حس میکنم دوسه سال دیگه بیشتر نمیتونیم ادامه بدیم،چون واقعا پولی نداریم، هرسال رهن خونه میره بالاتر، ما انقد اجاره میدیم نمیتونیم پولی جمع کنیم برای رهن.نمیدونم چیکار کنیم،تا جایی که میتونیم صرفه جویی میکنیم ولی دیگه بیشتر از این نمیشه، دیگه روح و روانم کشش نداره
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
اتفاقا خیلی مدیریت میکنیم،همه خرجای اضافه رو حذف کردیم، نمیشه اینجوری که ما هی میدوییم هیچی خرج نمیکنیم جمع میکنیم فقط میتونیم اجاره و رهن بدیم، جای خوبیم خونخ نگرفتیم، میرم بیرون دلم میگیره، پوستم داغون شده، قیافم شکسته شده، از خودم بدم میاد، یه لباس خوب ندارم بپوشم، یه باشگاه نمیتونم برم، دیگه چجوری مدیریت کنیم، باهم کلا سی تومن داریم و کلی قسط و قرض و اجاره خونه،مطمعنم این زندگی آخراشه وبیشتر از این نمیتونیم ادامه بدیم، قرارداد خونه تموم شده صابخونه اجاره رو برده بالا، رهن بیشتر میخواد، نداریم، هرچقدرم دنبال خونه میگردیم با پول ما فقط میتونیم بریم جاهای خیلی بد خونه بگیریم
خونه کوچیکه، رهن خونه بالاس، ما از کجا ششصد بیاریم خونه رهن کنیم، الان سیصد رهن دادیم، خب ما از کجا بیاریم سالی دویست بزاریم رو پول پیش،بخدا در حد بخور نمیرمیخوریم میپوشیم بازم نمیشه
هیچکسم کمکمون نمیکنه، نه خانواده خودم نه شوهرم، خیلی زندگیمون بیخوده، حسرت یه باشگاه رو دلمون مونده، دوتا بچه داریم، نمیتونیم یه کلاس بفرستیم، همسن و سالای اینا کلاس زبان، باشگاه، موسیقی، اینا هیچی
یه ضرر مالی داشتیم که متاسفانه مجبوریم کلی قسط وقرض پس بدیم،ولی به این فکر میکنم این چه اوضاعیه که من هرچقدر حساب کتاب میکنم ما هیچوقت نمیتونیم صابخونه شیم یا حتی ماشینمونو عوض کنیم، همه زندگیمون بدو بدو، همه چی هروز گرونتر میشه، من که خسته شدم