دوستان چندماه ازدواج کردم و رفتم ی شهر دیگ تقریباً هشت ساعت فاصله تا خانواده ام دارم ولی از ازدواجم راضیم همسرم هوام داره اصلن غربت حس نمیکنم حالا مادرم بهانه میگیره همش زنگ میزنه گریه میکنه بیاید اینجا چهاربار از عید تا حالا رفیتم ولی میگه کلن بیاین اینجا زندگی کنید شوهرم اینجا از کارش راضی میگه بریم اونجا ک بیکار بی پول باشیم چه فایده داره دارم دیونهه میشم نمیدونم چه تصمیمی بگیریم انق گریه کردم دیگه حال حرکت ندارم😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
اخی مادرا گناه دارن
به عقب برگردم هیچوقت ازدواج نمی‌کردم
مهم شوهرته
به نظر من زندگی خودتو اولویت قرار بده
مادرتون داره احساسی عمل میکنه و اصلا به زندگی شما فکر نمیکنه
هر جا راحتین زندگی کنید
اولش سخته مادرت کم کم عادت میکنه تا جایی که در توانت هست بهش سر بزن اگه هم نمیتونی بهش زنگ بزن
طفلی مادرت درکش میکنم
منم غریبم مامانم خیلی دوست داره پیشش باشم
ولی خب نشد ک بشه
تو هم سعی کن مادرت و قانع کنی ک شرایط زندگیت اینجوریه
چقدر مادرت .......
زندگیتو خراب نکن
یکم تحمل کن و بمون شهری که هستی
مادرت عادت میکنه
مهم اینه همسرت خوبه
شغل شوهرتون چیه
نمیتونه تو شهر خودتون همون شغلو ادامه بدن
یه چند روز مادرتو مهمون کن
باهاش صحبت کنین
زندگی که شوخی نیست از همون اول باید مادرتون فکر این روزها رو می کردن بشینید باهاشون جدی صحبت کنید
فقط میتونم بگم زندگیتو خراب نکن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
