به نظرتون کسایی که خیلی آرامش دارن، مثبت نگر هستن،، استرس و اضطراب ندارن، امید دارن و...
زندگی و گذشته ی خوبی داشتن که باعث ارامش و امید این آدما شده؟؟ یا نه اونا هم روزای سختی رو داشتن؟
چطوری نزاریم استرس بگیریم چطوری آرامش دائم داشته باشیم؟ چطوری نزاریم شرایط روی آرامش ما تاثیر بزاره؟
استرس ، ترس ، انرژی منفی اینا بخشی از انسان بودنه هیچکس کامل نمیتونه ازش فرار کنه ولی کسی که زندگیم جور دیگه ای داره میبینه بله از طوفانی عبور کرده و با تدبیر و آگاهی و دید باز به این مرحله رسیده که زندگی گذراست
بنظرم آرامش و استرس نداشتن یه چیز ذاتیه یه چی درونی
بعضیا تو سخت‌ترین شرایط هم خودشونو کنترل میکنن و استرس نمیگیرن
نمونه ش خودم ،گذشته ای بسیار دردناک و سخت
افسردگی سی و چند ساله زندگی متاهلی پر از تنش
ولی الحمدلله خواستم تغییر کنم و شد ،دیدگاهم رو تغییر دادم و با نگرش مثبت شکرگزاری رفاقت صمیمانه با خدا و امید و امید و امید حال دلم خوبه
تو جوونی آدم همه ش تصمیمات بزرگ داره و بی تجربه ست. زندگی پر از استرسه . ولی بعد کم کم میبینی هیچ کدوم از اون دلهره هایی که داشتی یا پیش نیومدن یا اگه هم اومدن صلاح زندگیت بوده بیخودی نگران بودی و حالت سوم اگه هم اون مورد منفی پیش اومد بالاخره خدا یه دری و به روت بعدش باز کرد. کم کم سنت بالا بره پوستت کلفت تر و اطمینان به خدا بیشتر میشه . استرس هات خیلی کم میشن. موفق باشی انشالله
