اگه مثل خیلی از آدمهای دیگه شرایط باهات خوب تا نمیکنه ؛ میخوام بهت بگم تو هیچ وقت محکوم به زدن خنده های الکی نیستی!
خنده هایی که باعث میشن عادت کنی که غم جاش درونته !
که هی جمع بشه ، جمع بشه، آخرش کل وجودتو بگیره و بشه بخشی از تو.
نكن عزيز من !
هر جا نیاز داشتی فریاد بزنی
هر جا لازم بوده گله کنی
هر جا باید بگی خوب نیستی
این لطف و در حق خودت بکن و نزار اطرافیان عادت کنن به مدام بی نقص دیدنت !
نزار خیال کنن تو حق نداری بعضی روزا تو حال خودت باشی ؛
تلنبار نکن و بزار گرد و غبار ازت بیرون بریزه ؛ تا کم کم نور راه خودشو به قلبت پیدا کنه و جاهای تاریک رو پر کنه.
