خانما من از خانوادم دورم و فقط شوهرم و خانواده اش کنارمن. واقعا عجیب وابسته ی همسرمم انقد ک شبا تا صبح نگاش میکنم و میگم اگه نباشه چیکار کنم.واقعا اونم خوبه و دوسم داره خیلی. اما توجه و محبت و دوستداشتن من اصلا نرمال نیست و پرتوقعم و همش دمبال بحث و گیر دادنم و بهونه میگیرم. و حس میکنم باعث میشم همسرم ازم دور تر بشه از این وابستگی شدید. چیکار کنم تروخدا بگید
هزار ماشاله هزار ماشاله چقدر خوبه آدم شوهرشو دوست داشته باشه..دلم خواست
منم مثل توام به شوهرم خیلی وابستم اگه ۵ دقیقه از سرکار دیر بیاد استرس میگیرم اینقدر جلو پنجره وایمیستم تا میبینم از سرکوچه میاد خیالم راحت میشه
ولی اصلا بهش گیر نمیدم اذییتش نمی کنم
استارتر جان میتونم بپرسم چند سالته گلم؟
منم اینجور بودم قبلا صد درجه بدتر عاشقش بودم ولی بهم خیانت کرد دلم میخاد برای یه ساعتم شده برگردم به اون روزا
خوبه که هم رو دوست دارید اما اگر حس میکنی خیلی وابسته ای مشاوره برو
خب حق داری ولی ما ۱۶ ساله ازدواج کردیم اوایل گیر دادن و بحث بود ولی الان دیگه اینقدر همدیگه رو میشناسیم دیگه قلق همدیگه دستمون اومده خیلی کم پیش میاد بحث و دعوا باشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
