همه میگن خیلی حرف میزنم لطفا تاپیک رو بخونین و بگین چیکار کنم خیلی دارم اذیت میشم

من آدم برون‌گرایی هستم یعنی بودم ... همیشه دوست دارم صادقانه و خالصانه نظرمو با بقیه به اشتراک بذارم و شنیده بشم . میتونم ساعت ها با یه نفر درباره موضوع مورد علاقم مثلا آیدلم یا آهنگ مورد علاقم حرف بزنم بدون اینکه توجه کنم اصلا طرف دوست داره اینا رو بشنوه یا نه . یجورایی اولش ارتباط گرفتن با کسایی ک نمیشناسم برام سخته و این باعث میشه روز اول مدرسه یا ورودم به هرجایی همه فکر کنن خیلی مغرومم و خودم رو میگیرم اما من برعکس اصلا اعتماد به نفس ندارم و از خودم متنفرم و سعی میکنم با حرف زدن با یه نفر خودمو آروم کنم ولی خجالت میکشم . بعد که باهاشون صمیمی میشم حرف هامو بهشون میزنم و اونا با گفتن جمله هایی مث چقدر حرف میزنی یا انقد جیغ نزن و برام مهم نیستی ترکم میکنن ک ازم فاصله میگیرن واسه همین دوست های کمی دارم و اونا سعی میکنن همون دوست هام هم با گفتن جمله چجوری اینو تحمل میکنی به دوستام ، ازم بگیرن و آخرش همیشه تنها میمونم ولی مشکل این نیست . به تنهایی عادت دارم . بلدم وقتی هیچ کس به حرف هام گوش نمیده خودمو با ساز و رویاپردازی و کتاب و قهوه و پلی لیست آهنگ هام آروم کنم . مشکل اینجاست ک دارم از خودم متنفرم میشم . از صدام از چهرم از رفتارهام . چون میدونم مشکل از منه نه اونا . هر روز بیشتر از خودم بدم میاد اما باز هم اشتیاق دارم بت بقیه ارتباط بگیرم و حرف بزنم  . وقتی میبینم برای خودم کاری نمیتونم بکنم ، تلاش می‌کنم با محدود کردن تعداد جملاتی ک در روز استفاده میکنم ، کاری کنم حال آدم های اطرافم که در کنار من بودن براشون عذابه حالشون بهتر شه ولی با این کار دارم مث یه شمع کم کم میسوزم و ار بین میرم ...