کاش یکی بود ک همیشه پای حرفا و درد ودلای ادم مینشست.غریبه ام بود ک بعدن اون حرفارو به روت نمیاورد.هروقت دلت پر بود خسته بودی از زندگی مینشستی ی دل سیر باهاش حرف میزدی.کاش خدا زبون داشت بهمون میگفت این مشکلات و بدبختی ها تا کی گریبان گیر زندگیمونن.میگفت کی از شرشون خلاص میشیم.تا کی اشک
تا کی آه.خوشبحال اونایی ک مردن.خوشبحال اونایی که دل و جرعت خودکشی دارن.خوش ب سعادتشون