هرجا ميرم احساس ميكنم آدم دوست داشتني نيستم برخلاف اينكه تلاش ميكنم باهمه مهربون باشم و محبتم و بهشون برسم ولي دوستم ندارن آدما و انگار وقتي جايي نيستم جام خالي نميشه بهشون خوش نميگذره با من مفهميد چي ميگم؟انگار از عزت افتادم،چيكار كنم؟خيلي از آدما رو ميبينم كه خيلي بدجنسن ولي مردم دوستشون دارن من چيكار كنم حتي نزديكان خودم مثلاً همسرم احساس ميكنم از اينكه مردم منو دوست ندارن رنج ميبره
اصلاً نه دوست دارم جايي برم نه دوست دارم كسي بياد پيشم آخه نااميد شدم از آدما دلم از همه آدما گرفته
زیادی خوب بودن خودش باعث میشه اینجوری بشی، زیاد نچسب بهشون مغرور باش
اصلاً بلد نيستم چيكار كنم خودمو باختم انگار باورم شده كه عزت ازم گرفته شده قبلنا خيلي سال پيش كلي دوست و رفيق داشته كه باهام حرف ميزدن ولي الان نه همه دوست فاميل آشنا ازم دور ميكنن خودشونو نميدونم چرا اگر من انقدر بد بودم پس چجوري قبلنا باز بهم محل داده ميشد مشكل از كجاست خيلي دلم گرفته عزيزم خيلي احساس تنهايي ميكنم احساس ميكنم بميرم هم براي كسي فرق نداشته باشه
دوستت داشته باشن که چی بخوای اینطوری فکر کنی افسرده میشی، برو باشگاه ورزش کن به فکر خودت باش
باور كن اونطوري ام رفتار كنم همه فكر ميكنن از دماغ فيل افتادم و فكر ميكنن خودمو ميگيرم ميدوني احساس ميكنم عزت يه چيزيه كه خدا به هركسي ميده علاوه بر رفتار خود آدم آخه نميدوني من چه دست و پايي ميزنم براي عزيزشدن ولي عزيز نيستم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
