امسال ۴۱ ساله میشم از دو سه سال پیش فکر میکنم دیگه آخرای عمرمه
احساس پیری نمیکنم ولی حس مبکنم مدت زیادی دیگه زنده نیستم .نمیدونم چرا این حس درونم شکل گرفته
پیش خودم میگم شاید بحران ۴۰ سالگیه یا شاید به خاطر شرایط نابسامان جامعه هست
میخام بدونم کسی هست مثل من این احساسات رو تجربه کنه
بله و من ۲۴ سالمه
بعد فوت بچم اینطوری شدم
فکر میکنم بخاطر شرایط نامطلوبی هست که یک نفر تجربه میکنه
من یه سال موقع سال تحویل چهره مامانمو که دیدم یه صدایی از ته دلم اومد که امسال سال آخریه که کنارمه
ولی خداروشکر هنوزم پیشمه و فهمیدم تا خدا نخواد هیچ اتفاقی نمیوفته و همه اینا توهمات بر اثر خیلی چیزاس که شاید ۱ درصد درست در بیاد
منی ک 30سالمه و 2ساله ک این حس رو دارم
منم همسن شمام
میگن انسان که به ۴۰ برسه اگر عاقبت به خیر نشده باشه هنوز و راه درستش پیدا نکرده باشه
شیطان پیشانیشو می بوسع ومیگه تا اخر عمر این رستگار نخواهدشد
من این حسو تو ۲۰ سالگی دارم
چون از ۱۸ تا ۲۰ سالگیم در عرض چشم به هم زدن و ثانیه ای گذشت
با خودم فکر میکنم میگم اگه ۲ سال اینقدر کوتاه و زودگذر بود و من کار خاصی نکردم احتمالا بقیه عمرم هم همینطور میگذره..
و در آخر در سن ۵۶ سالگی در حالی که یه جا خیره شدم و دوباره دارم به همین موضوع فکر میکنم که چطور عمرمپگذشت میمیرم
