برا زندگیت زمان تعیین نکن،نه دکتر نه پدر و مادر هیچ کسی حال روحیت درک نمیکنه چون اونها از عقل استفاده میکنن و شما ازقلب
به خودت و شوهرت فرصت بده ،اصلا اصرار به بازگشت نکن چون داره سو استفاده میکنه
به زندگی عادیت ادامه بده،حتی چندماهم گذشت اشکالی ندارد
دکتر و دارو فقط حالت بدتر میکنه
(من کامل درکت میکنم چون اوضاعی مثل شما دارم فقط خدا خواست اوایل کمی محتاط تر بودم هرچند طرفم بیشرفی به حداعلی رسوند ولی اجازه دادم هرچی زمان خودش اتفاق بیافتد چهارسال با خانوادم قطع رابطه کردم که بتونم جوری زندگی کنم که سوهان روح شوهرم و اون عفریته باشم ،هرچند از نظر روحی داغونم ،ولی هنوز باهاشون کار دارم)
شماهم دیگه به برگشت شوهرت اصرار نکن مطمئن باش خودش برمیگرده ،اون کفتر جلد خونه خودته
کم کم وقتی از نظر روحی قوی شدی میتونی زندگیت بسازی