آنقدر ناراحتم که حد نداره . واقعا برا کمبود جا نگفتم . ۳۳ نفر مهمون دعوت کردم ,۱۰ نفر رو چون فکر می کردم جا ندارم نگفتم . واقعا هرچی تو پذیرایی رو نگاه میکردم پیش خودم می گفتم چجوری ۳۳ نفر جا شن ، ۴۰ نفر که اصلا جا نمی شن. . ولی وقتی مهمون ها اومدن واقعا جا شدن تازه جا خالی هم بود!!!! قشنگ برا اون ده نفر جا بود. از همه بدتر اینکه منو دعوت کردن خونشون گفتن چرا مارو نگفتی . من خیییلی شرمنده شدم خیییلی . عذاب وجدان گرفتم . چقدر من احمقم آخه . چقدرم آدم های خوبی هستن . الهیییی دوست داشتن باشن