سلام میدونم طولانیه اما توروخدا کسی که میتونه بهم کمک کنه خانوما من امروز عضو این سایت شدم چون هیچ مشاوره و کسی تو خانواده نمیتونم باهاش صحبت کنم هیچ همدمی ندارم ، مادرم روانپزشکه اما منو روانی کرده به حدی که روزی نیست تو دستشویی گریه نکنم ، من حتی نمیتونم با صدای بلند گریه کنم ، اگر هم بخوام از کسی کمک بگیرم میرن به والدینم میگن چون تو خونواده ما همه با هم دشمنن ، من از بچگی دختر خیلی پر انرژی و برونگرا و یه جورایی بیش فعال بودم و هستم اما به دلیل رفتار های غیر عمد و عمدی والدینم کاملا منزوی و آدم به شدت استرسی هستم طوری که با دیدن یه پشه تو ماشین جیغ و داد را میندارم ، سابق خیلی خوب اوضاع رو مدیریت میکردم و آدم شجاع و پر حرفی بودم اما الان حتی چیزی دستم میگیرم آنقدر دستام سست و یخ شدن سریع از دستم میفتن یا فراموشی گرفتم و انگیزه مو از دست دادم بعد از اینکه کلی منو تحقیر میکنن و فشار بهم میارن که از هر لحاظ باید بهترین باشم و هیچ نقصی نداشته باشم من رو به یک آدم کمالگرای عصبی تبدیل کرده ، چیزی هم میگم آنقدر میگن ما پول کلاستو میدیم و برات لباس میخریم و که حس گناه بهم دست میده حس اضافی و مزاحم بودن ، حس غریبه بودن انگار میخوام برم تو خونه دیگه زندگی کنم ، تنهایی رو هم دوست ندارم دلم نمیخواد فکر کنم هیچ کس رو ندارم ، پیش خودم میگم من هنوز ۱۵ سالمه و بچم دلم میخواد محیط شاد و آرومی داشته باشم اما دچار حملات پانیک میشم و روزی نیست حالت تهوع نداشته باشم ، ریزش مو و خود ارضایی دیگه نمیدونم چه بلایی به سرم اومده 😭 چیکار کنم ، شدم آدم ترسو و مضطرب و کمالگرا