اما آیا ازدواج و فرزند آوری رخ نمی دهد ؟!
در بسیاری جوامع آزادی پوشش وجود دارد چه برای زنان و چه برای مردان . هر کس با هر سلیقه و سبک زندگی پوششی دارد و اینکه افراد بالای هجده سال به طور قانونی حق دارند ٫ نیاز طبیعی و غریزی خود را البته با رضایت خود و.طرف مقابل و در کنار شخصی که دوستش دارند بر طرف کنند . یعنی بر اساس دوست داشتن و البته رضایت طرفین وگرنه تجاوز محسوب میشود و زیر هجده سال غیر قانونی و مشمول حبس و مجازات چه با رضایت چه بدون رضایت .
ولی در همین جوامع بیشتر افراد جامعه بعد از کسب مدارج بالای علمی و مالی و شغلی ٫ تشکیل خانواده هم میدهند و همسر خودشان را انتخاب می کنند و چندین فرزند به دنیا می آورند .
هدفم از گفتن این پست این است که کمرنگ شدن ازدواج در جامعه ی ما ٫ و کاهش نرخ باروری و فرزند آوری ریشه در مشکلات اساسی دارد .
برای بازشدن گره ی ازدواج باید اشتغال زایی و درآمد زایی کنیم . از خانواده حمایت مالی کنیم . جامعه از نظر توان مالی و فرهنگی بستر مناسب برای ازدواج و فرزند آوری باشد .
ما باید از ابتدا از کودکان حمایت کنیم . در نهایت شهروند سالم و عاقل و تحصیلکرده و شاغل تحویل جامعه دهیم . بعد زوج های درست و حسابی داریم که تشکیل خانواده و فرزند بدهند . فرهنگ جامعه را از فقر و بدبختی و نداری و رفتار سطح پایین و خشونت پاک کنیم .منابع مالی در جهت رفاه مردم باشد مشکل ازدواج و فرزند آوری حل می شود .
