هعییییییییییی روزگار....
سالها آرزو داشتم عروس بشم و جشن عروسیمو بگیرم. همیشه رویا بافی میکردم ولی بخاطر وضع مالی نامزدم دیگه جور نشد عروسی بگیریم قراره بریم ماه عسل....
چقد بده آدم به آرزوهاش نرسه. نمیگم خیلی چیز مهمیه ولی چون رویابافی زیاد میکردم دلم عروسی میخواست.
هرچند الان دیگه سنم خیلی بالاست دیگه هیچ ذوق و شوقی واسه زندگی ندارم
منم عروسی نگرفتم ولی عین خیالم نیست
من شوهرم خودشو کشت عروسی بگیریم من نزاشتم رفتیم ی مسافرت خیلی عالی خارج از کشور هیچوقتم پشیمون نیستم بارها عروسی ها ی مخالفم رفتم حسرت نخوردم بازم برگردم عقب انتخابی همینه
درکت میکنم منم عروسی نداشتم ماه عسلم نداشتم خواهر ، اصلا باورت میشه هیچی نداشتم طلا و خرید هیچی به هیچی! یادم میاد به حماقت خودم نمیدونم گریه کنم یا بخندم!
ببخشید ولی بااینکه سنت بالاست ولی خیلی افکارت بچگانست
زندگی فراتر از این چيزهاست
خب لباس عروس بپوش، اتیله برو، فیلم فرمالیته بگیر،، یعنی نمیشه یه جشن کوچیک بگیری؟
بنظرم عروسی بگیر و زود وا نده
منم اگه ازدواج کردم عروسی نمیگیرم به جاش یه کار دیگه میکنم
اگه دیگه خیلی پولدار باشه شوهرم اونوقت میگیرم
مادرشوهر پدر شوهر من اومدن گفتن عروسی بگیریم اینا بعد شوهر من اصلا حمایت خانوادش ندارع یعنی براش هیچ کاری تا حالا نکردن بعد مادر شوهرم دیدم خیلی پرروعه کیک آره عروسی فلان سالن بگبریم رفته همه جا خورده برا اینک پس بده میخواست از شوهر من مایه بزاره منم گفتم من عروسی نمی‌خوام گف یعنی چی گفتم شوهرم نمیزارم بره زیر قسط و قرض شما بدین هزینشو اگ دوس دارین بعد یک ماه بعد رفتم ماه عسل خیلی خیلی زورشون گرف میخواست پول عروسی شوهر من بده بعدا همه جا بشینه بگه ما براشون کرفتیم
