قبلا اینطوری نبودم . از پارسال که پسر کوچیکم تشنج کرد هر دفعه مریض میشه استرس شدید میگیرم با حالت تهوع و کلا دست و پام لمس میشه . تو دلم قیامتی به پا میشه و داغون داغون میشم کلا زندگیم تعطیل میشه . مجبوری به بچه میرسم . الانم که دختر کوچولوم هم اضافه شده . این زبونم نداره که بگه چشه و یکسره گریه میکنه .
تو رو خدا بگید چیکار کنم واسه حال خودم . دوست دارم زار بزنم . شوهرمم این حالمو درک نمیکنه و منم زیاد پیشش رو نمیکنم .
تا الانشم با دعا و التماس به خدا دووم اوردم .
از خانوادمم دورم . که برم خونشون حالم عوض شه
منم مثل تو هستم متاسفانه
واقعا بخاطر همینه که آدم هر کاری کنه نمی تونه زحمتهای مادرا رو جبران کنه؛
بنظرم کم کم با آقا سر صحبت رو باز کنید حداقل فشار روحیش کمتر بشه
منم همینم ولی با خودم میگم یه مریضی سادس با دارو خوب میشه باز بهتر میشم ولی من حتی سر غذا نخوردن بچه هم همین اوضاع رو دارم متاسفانه
چرا بچه تشنج کرد؟
هیچی . من میگم از امپوله بوده به بچه نساخته . دکترا میگن نه مغز بچه همچین دستوری داده . بچت جزو بدشانسا بوده که با ۳۷ و نیم تب کرده . یعنی چیزی نیست که بتونیش کنترل کنی که تشنج نکنه .
البته تب خیلی بالا رفت احتمال تشنج خیلی بالاست و خیلی باید مواظب بود مخصوصا شبا .
الانم بچم موقعی که تب میکنه باید دیازپام بهش بدم هر ۸ ساعت تا تشنج نکنه و همش پاشویه کنم تبش بیاد پایین . یعنی با قرص هم احتمال داره تا اخر ۶ سالگی .
وقتی بچم تب کنه من قید همه چیو میزنم . هم شربت و پاشویه و گلاب و کف پا پیاز و خیلی کارای دیگه میکنم
