سلام دوستان من الان ۱۹ سالمه.
وقتی دهم بودم یه دختر فوق‌العاده پر انرژی و درسخون بودم
معدلم بیست شد(سال تحصیلی ۹۸-۹۹) بود همون تایم قبل کرونا.
دیگه بخوام خلاصه بگم درگیر یه مشت همکلاسی شدم اوناهم نسبتاً درسشون خوب بود ولی من زرنگ ترین بودم.
خلاصه ک یک سری گروه های مختلط و اینا منو عضو کردن درگیر شدم، نمیخوام واضح بگم.
بعد اینکه خیییلی از هدفم ک کنکور بود دور شدم راستش
بعد به خودم اومدم دیدم ی ادم بی مسئولیتم!
اینم بگم قبل از اینکه پایه دوازدهم بخونم یه تصادف داشتم.
دیگه خودتون حساب کنین افسردگی+مشکلات جسمی و اینم بگم ک اون تایم با اون دوستام و پسرا قطع رابطه کردم.
قبل از این داستانا رابطم با خدا خیییییلی خوب بود
بعدش یجورایی حس کردم خدا باهام قهر کرد و منو به حال خودم گذاشت.
خیلی طول کشید که به خودم برگردم و دوباره خودم بشم.
الان۱۹ سالمه ولی حس میکنم۶۰ سالمه.
رابطم با خدا با توکل به خودش خیلی بهتر شده.
ولی هنوزم حالم خوش نیست🥲
حس میکنم باید از دبیرستانم بیشتر استفاده میکردم.
میشه بگین چیکار کنم که دیگه به گذشته فکر نکنم و توی حال زندگی کنم؟؟🥲🥲🥲🥲🥲
