و نمی تونم درمورد با ادمهای اطرافم صحبت کنم
مشکلاتم حل نشدنیه
جونی برام نمونده
بابام خیلی اذیتمون میکنه
من بخدا دارم دق میکنم
میخوام از همشون دور بشم ولی من یه دخترم و تنها راه حل دور شدن ازشون خودکشیه
خدا کمکم نمیکنه
این روزا یه جور دیگه ای به خودکشی فکر میکنم
۱۵۰ تومن دارم
میخوام برم از هر داروخونه سه چهار تا ورق استاموینوفن بگیرم که داشته باشم تا اون لحظه ای که از دست کارهای بابام به جنون میرسم بدون فکر بخورم و راحت شم
راحت نمی شی فقط کلیه هات نابود می کنی و تا آخر عمر دیالیزی می شی
یک لحظه به مادرت فکر کن....
منم همین فکر و دارم
قدر سلامتیت رو بدون عزیزم،قدر چیزایی که خدا بهت داده،راحت نمیشی میری اونطرف حسرت میخوری که ای کاش یه فرصت دیگه داشتم برگردم و رشد کنم ،زندگی کنم،
تعریف کن پدرت چیکار میکنه کمکت میکنیم
اتفاقا اگه زیاد به خودکشی فکر می کنی ، سعی کن دارو در دسترس خودت نزاری ، خودکشی کردن که هنر نیست ، یه عمر زیر خاک سرد و تیره بودن و سالیان سال سرگردان بودن تو اون دنیا خیلی بدتره!
بعدش چی میشه ؟
مامانت و بقیه عزیزات حالشون خوب میشه ؟
و بابات دیگ اذیتش تموم میشه ؟
یکم منطقی باش
میدونم سخته همه ی مدلی خستن بخدا من خودم اگ به دور و بریام فک نمیکردم الان نبودم از طرفی میبینم همه ناراضی ان
نباشم مگ چی میشه
فرار کردن ک هنر نیست
خدا داره میبینه دونه دونه اشکامون و میشمره
به خودش پناه ببر ناامیدت نمیکنه
منم
حیف که جرعت ندارم میترسم بخورم نمیرم
عزیز دلم این با خودکشی فقط از دست بابات راحت میشی ولی اون دنیا هزلر برابر بدتر عذاب میکشی
این چند روز یکم انرژیا عجیب غریبه حال همه بده ، تو اطرافیانم دیدم
یه وقت نکنی عمر عزیزو به خاطر بابات از دست بدی بره
الهی اینقدر به مراتب بالا برسی همون بابا بیاد ازت معذرت خواهی کنه
گاهی با یه قرص ریز که روانپزشک تجویز میکنه تمام این حس های بدت میرن
