شما اگر بودین میرفتین؟؟ لطفا یه لحظه جدی فکر کنید؟؟ شاید چندسال یبار خانوادتونو ببینید!!!
خیلیا سرزنشم میکنن که وابسته ای
نمیدونم یعنی این بده که نسبت به خانوادم احساسات دارم؟؟
شاید ادم افسرده ای هستم اما کلا بنظرم ارامش و معنویات مهم تر از مادیات هست...
قبلا من هم بلند پرواز بودم...اما خیلی وقته که فکر میکنم هیچی با ارزش تر از ادمایی که دوسشون دارم نیست....مثلا حاضرم همیشه تو سختی باشم اما کنار همسرم باشم و هیچوقت به این فکر نمیکنم کاش با پولدار ترش ازدواج میکردم(درحالی که قبل ازدواج کاملا نظرم مخالف بود) همین الانشم مادرم خیلی اذیتم میکنه اما بازم نمیتونم دوریشو تحمل کنم و حاضرم اذیت بشم اما لذت در کنار بودنشم داشته باشم....
بله من دارم مقدمات رفتن رو هماهنگ میکنم
سرزنش فایده نداره خب هرکس یه جوریه دیگه
دوست داشتن باید باعث رشد بشه نه محدودیت و وابستگی سمی
مثلا من خانواده امو دوست دارم برای همین میرم و موفق و شاد زندگی میکنم اونا هم از دیدن شادی من شاد میشن تماس تصویری روزانه سر زدن من یا اونا و در نهایت اقامت برای اونا هم میگرم که راحت تر بشه همه چی
من با اقتصاد و این شرایط اسفناک کشور آرامشی نمی‌بینم که بتونم زندگی کنم حقیقتا شما رو نمیدونم
بعدم اگه بچه دار شدی چی؟دوست داری اینجا زندگی کنه یا توی بهترین کشورا؟
قبل از به دنیا اومدن من والدینم شرایط مهاجرت به استرالیا رو داشتن ولی نرفتن و الان من همیشه بهشون میگم کاش میرفتین که من اینجا به دنیا نیام
پدرم دوست داشتن برن مادرم وابستگی شدید به خانواده داشت گفت نه
به نظرم اول برای خودتون مزایا معایب مهاجرت لیست کنین
اینقدرا هم آسون نیست شما تصمیمم قطعی بشه حداقل دو سال زمان میبره تا ویزا بشید
کسایی که رفتن هم کشورشون دوست داشتن
منم در حال رفتنم کشورمم خیلی دوست دارم ولی متاسفانه باید رفت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
