سلام
من یه دختر سه ساله دارم و الان هفت ساله ازدواج کردم از اصفهان اومدم مشهد زندگی میکنم شوهرم اوایل ایراد زیاد داشت اما هم سنم کم بود هم نمیفهمیدم دارم اشتباه میکنم الان دیگع بعد اون همه تلاش و صبر بریدم نمیکشم اعتیاد داشت کمک کردم ترک کرد افسرده بودم بردم دکتر دارو گرفت هرشب داروهاش میدادم تابخوره به شدددددت ولخرج تا پول داره اصن نمیفهمه چجور خرجش کنه چرت و پرت میخره مسئولیت کارا و تعمیرات خونه رو اصلا نداره تنها خوبیش اینه سرکار میره اونم هرچندماه انقد شکنجه روانی میده هعی میگه میام بیرون دیگه نمیرم و..... دیشبم فهمیدم بدون اینکه من بفهمم رفته یک هفته پیش 1700 داده درشرایطی که من از پدرم برا تعمیر لباسشویی قرض کردم و تتو زده بهش که گفتم گذاشته رفته شبم نیومده منم با بچم بدون پول تنها موندم
خودم مطمئنم عاقبتی با این ادم ندارم حتی یبارم رفتم تا طلاق باز برگشتم ولی نمیدونم چرا دلم برا بچم میسوزه خیلیی زیاد از لحاظ عاطفی حساس و وابسته دخترم 😔
