یه سوال پدر مادر های شما هم به خاطر معمولی ترین کارهایی که می کنن منت
می زارن؟
یعنی مثلا اینکه ما تو بچگی سختی کشیدیم تا تو الان راحت باشی یا مثلا الان این غذایی که می خوری رو خیلی ها ندارن یا اینکه خودت اتاق جدا داری
مگه این ها معمولی ترین چیزها نیستن؟بعد شما سختی کشیدین برای خودتون تو زمان بچگی شما که اصلا من نبودم یا مثلا اگه من نبودم شما غذا نمی خوردین و خونه نداشتین؟ یعنی واقعا همه چی بر می گرده به بچه ها؟
اینکه من بعضی وقت ها بخوام مامانم به حرف هام گوش بده خیلی سخته ؟
یا وقتی دارم با بابام حرف می زنم مسخرم نکنه؟
