شوهرم آدمی هست که ترجیح میده خودش اداره ی امور مالی زندگیمون رو داشته باشه. به من و بچه هام چیزی بعنوان خرجی میده و مابقی خرج خونه و اقساط و غیره رو خودش انجام میده. و البته چون بار همه چی رو تنهایی به دوش میکشه اکثر مواقع خستس و ازاینکه باید به فکر همه چی باشه ذهنش خسته میشه و گاها بداخلاق میشه و اینا.
حدود دو ماه پیش گفت میخوام تمام پولارو به تو بدم و تو دگ حواست به پرداخت اقساط و اینا باشه ( گفت میخوام یکم به مغزم استراحت بدم) اما از اونموقع نه تنها اروم نشده بلکه کلافه تر شده. فکر میکنه من خرجای بی رویه میکنم و اگه جایی پول کم اومد مدام سوال پیچم میکنه که پولارو چیکار کردی و مثلا یه تیکه لباس که میخرم دگ فک میکنه تمام پولارو دارم خرج خودم میکنم. درحالیکه واقعا اینطور نیس حتی برعکس از وقتی پول دست منه حتی خرجی خودمم میذارم رو قسطا . انگار گمشده ای داره و مدام کلافس. الانم دوروزه هی میگه چقدر پول داری باید بدم به مدیر ساختمون یا به بهانه های دگ پولارو میبره و من حس میکنم با این حجم از بی اعتمادی داره بهم توهین میشه و شخصیتم زیر سوال میره. دوسه باری خواستم بگم پولارو ببر و من و خودتو راحت کن از طرفی میگم بذارم یه مدت بگذره اعتمادش بیشتر بشه .
لطفاراهنماییم کنید
