دوستان من ۲۸ سالمه...
و متاسفانه به دلیل طرز تفکر احمقانه ای که در گذشته داشتم مدام مسیر ها رو اشتباه میرفتم و نتیجه این شد که من الان که ۲۸ سالمه نه دانشگاهی رفتم نه شغلی دارم و نه ازدواج کردم و نه رابطه عاشقانه و جدی دارم...
مقصر اصلی تمام این نشدن ها خودم بودم...
البته بقیه بهم راهنمایی های غلطی کردن ولی من نباید به حرف اون ها گوش میدادم...
الان به مرحله ای توی زندگیم رسیدم که نمیدونم باید چیکار کنم؟
نمیدونم برم دانشگاه و ادامه تحصیل بدم در حالی که ۲۸ سالمه و چند ماهه دیگه ۲۹ ساله میشم و واقعا دیگه مثله سابق هیچ شور و شوقی برای درس خوندن و دانشگاه رفتن ندارم با اینکه توی دوران مدرسه همیشه معدلم بالای ۱۹ بود...
نمیدونم برم دنبال یاد گرفتن یه مهارت و کسب درآمد ولی باز هم برای شروع یه حرفه سنم بالاست...
نمیدونم ازدواج کنم یا نه،آخه حتی کسی نمیخواد باهام ازدواج کنه چون سنم برای ازدواج و بچه دار شدن هم بالاست و تمام پسرایی که سنشون به من میخوره ازدواج کردن...
نگین سنت برای هیچ کدوم از کارهایی که گفتم بالا نیست که واقعا سنم بالاست...
از طرفی چون سنم بالاست و مدام نیاز ج ن س ی م رو سرکوب کردم الان واقعا نمیتونم کارهای معمولی زندگیم رو خوب انجام بدم و اصلا انرژیم در حد یه دختر متاهل نیست و انرژیم و شور و شوقم برای زندگی از اون ها پایین تره...
اونقدر تحت فشار هستم به خاطر گذشتم که شب ها قبل از خواب دعا میکنم که ای کاش بمیرم و صبح دیگه از خواب بیدار نشم💔
