سلام و عرض ادب به ادب دوستان و مشتاقان شعر و هنر
نوجوانی من در خانه پدری ،خانه ای پر دار و درخت، در جوار حافظ شیرازی سپری شد، همدم شبهای من عطر بهار نارنج بود یا محبوب شب و یاس...و دیوان حافظ
اون دوران بیشتر غزلیات رندانه شیخ رو از بر بودم اما گذر ایام و جریان زندگی این گرداب حایل، بسیاری از اون ابیات شیرین رو از ذهنم پاک یا کمرنگ کرده...تصمیم گرفتم دوباره این دیوان عزیز رو در دست بگیرم و هر شب یک غزل رو حفظ کنم یا حداقل بخونم و در معنای اون دقیق بشم...
اگر شما هم دوست دارید با هم همراه بشیم و من هر شب یا دو شب یکبار غزلی رو انتخاب کنم با هم حفظ کنیم
