1۳ سالم بود نامزد کردم و پشیمونم ، کمکم کنین لطفا :)))

سلام 

امیدوارم حال همتون خوب باشه :)))

اِم راستش انقد این قضیه طولانیه که نمیدونم چطوری و از کجا توضیحش بدم ...

راستش من یه دختر ۱۳ ساله بودم که پسر خالم خواستگاری کرد ازم ...

خب ما هیچ جوره به هم نمیومدیم 

(۱_من بچه بودم و اون 1۰ سال ازم بزرگتر بود )

(۲_با تحصیلات و داشتن شغل در اینده من به شدت مخالف بود)

(۳_بچه ی شهرستان بود و طرز فکرش خیلی سنتی بود)

(۴_خیلی پر انرژی و عصبی و نقطه ی مقابلش من بودم ، آروم و خونسرد )

و خب عشقی که نسب به من داشت خیلیییی آتشین و هیجان انگیز نبود راستش /یه چیزی تو مایه های یه مردِ بی احساس و شهوتی بود عشقش /

منم زیاد وابستش نبودم از اول هم /چون واقعا تو ۱۳ سالگی درکی از عشق نداشتم/

تلفنی منو خواستگاری کردن و علی‌رقم این اختلاف ها ، خانوادم به شدت مخالف بودن ولی چون آشنا بود و ما شناخت نسبی داشتیم و پسرشون سر به زیر و کاری بود قبول کردیم .

به اجبار خالم(مادرشوهرم) صیغه محرمیت خوندن و ما 3 سال نامزد بودیم ...

اینجا بود که صیغه نامه مدتش تموم شد و به اجبار گیر دادن واسه عقد 

من کاملا منصرف بودم از این رابطه 

چون تمام دوران نامزدیم و نوجوونیم رو داشتم از یه مرد که ده سال از خودم بزرگتر بود رو، میجنگیدم و دعوا میکردم ...

همه نوجونیم از همه مذکر های دورم فاصله گرفتم به خاطر اجبار خانواده شوهرم

همشون اذیتم میکردن 

کم کم بی احترامی و بیشعوریشون داشت رو میشد 

همه صگ اعصاب بودن و هر چی میخواستن بهم میگفتن و با من مثل کلفت رفتار میکردن ...

و تازه ، ازم شاکی هم بودن ...

دو سال پیش که 16 سالم بود عقد کردم ، البته به اجبار خانواده 

چون ترس از آبروشون داشتن ، دوست نداشتن بهشون بگن دخترت رابطشو بعد مدت ها به هم زده و سرزنش بشن .

یادمه سر سفره عقد حالم از خانواده ای که به مخالفت هام گوش نمیداد به هم میخورد .

اما الان سرشون به سنگ خورده 

تازه فهمیدن چه ظلمی در حقم شده ...

دارن نامزدیمو به هم میزنن .

منو از دست این خانواده که نسبت نزدیک به قوم عجوج و مجوج دارن رهایی میدن .

دلم برای این پسره میسوزه :)

بیچاره مامانش همش براش تصمیم گرفت و الانم به خاطر جهاز زیر قسطه ...

ولی اگه برگردم در حق خودم ظلم میکنم ...