من آقام و چند وقته ی سوال ذهنمو درگیر کرده بود و نمیدونستم کجا باید مطرحش کنم و این اکانت خودم نیست فقط میخواستم بپرسم اینکه ما باید تو زندگیمون الگو داشته باشیم ! یا خودمون باشیم ؟! بالاخره همه به دنبال بهتر شدن هستن ، مقلا وقتی میبینی یکی یه ویژگی خوبی داره باید چیکار کنیم باید سعی کنیم مثل او باشیم مثلا درسته که طرف کامل نیست ولی حداقل چیزایی که تو میخای رو داره یا اینکه خودمون باشیم وقتی میگم به خودم ک خودم باشیم حس میکنم نیاز دارم تغییر کنم از یه طرفم وقتی از کسی پیروی میکنم میدونم دنبال چیم ولی احساس ناکافی بودن دارم لطفاً نظرتون رو بگین خیلی برام مهمه این موضوع
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
خب مثلا میگم البته جسارته رو شما مثال میزنم مثلا میبینم شما به ویژگی خوب داری مثلا ارتباط چشمی قوی دارین اون موقع من باید به خودم بگم ک تلاش کنم این ویژگیو به دست بیارم یا سعی کنم از شما الگو بگیرم و شبیه شما ... البته منظورم ویژگی مثبت هست نه همه ویژگی ها
استاد راهنما همیشه راه رو نصف می کنه که البته راهنما کیمیاست و به سادگی در اختیار همه قرار نمی گیره و دایره اطرافیانت تاثیری در ناخودآگاه ات میذارن که در هر صورت تاثیرش رو در آینده ات نمی تونی انکار کنی.
بنظر من یه سری ویژگی های عمومی مثل قوی بودن اینارو باید از کسایی که دارن یاد بگیریم و رو خودمون اجرا کنیم و برا بقیه بحش ها به افراد دانا تو اون زمینه مثل روانشناس ها یا آدمای موفق گوش بدیم و در واقع ازشون الهام بگیریم و اون هایی که بر اساس شرایط خودمون لازم داریم استفاده کنیم